- arsız-arsız
- нареч.1. беспечно. Arsız-arsız gəzmək беспечно разгуливать2. не стыдясь, не смущаясь, нагло
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
arsız-arsız
Смотреть что такое "arsız-arsız" в других словарях:
arsız — sif. Arı, həyası olmayan; həyasız, utanmaz, sırtıq, üzlü. Arsız adam. – Arsıza bir sillə kar eləməz. (Məsəl). Arsız aşıq elsiz niyə yaşadı; Ölsün Ələsgərtək qulların, dağlar! A. Ə.. Bizi ən çox heyrətə salan Səttarxanın evinin dağılmasına tamaşa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arsız arsız — zf. Utanmaz bir biçimde, yılışarak, sırnaşarak Ara sıra mızıkayı durdurarak çalgıcılarla hatta ön sıradaki halkla arsız arsız konuşuyordu. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
arsız — sf. 1) Utanması, sıkılması olmayan, yılışık, yüzsüz (kimse) 2) Açgözlü davranan (kimse) 3) mec. Kolayca üreyebilen (bitki) Birleşik Sözler arsız arsız dayak arsızı tokat arsızı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller arsızın yüzüne tükürmüşler, yağmur … Çağatay Osmanlı Sözlük
arsız-abırsız — bax arsız … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ÂRSIZ — Bî ar, utanmaz, arsız … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
arsız — utanmayan, sıkılmayan, çok ağlayan … Beypazari ağzindan sözcükler
acındırırsan arsız olur, acıktırırsan hırsız olur — koruduğunuz kimse, başkalarını ona acındırdığınızı gördüğünde arsız olur; emeğinin karşılığını tam olarak vermediğiniz kişi de hırsız olur anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
çok söyleme arsız edersin, aç bırakma hırsız edersin — yönetimi altında bulunan kimselere sık sık müdahale edenler bekledikleri verimi alamadıkları gibi onları da arsız ederler; yiyecek ve para bakımından da sıkıntıya düşürenler onları hırsızlığa itmiş olurlar anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
arsızın yüzüne tükürmüşler, yağmur yağıyor demiş — arsız ne kadar ağır hakaret görse de aldırmaz, pişkinliğe vurur anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
yıl uğursuzun — arsız, yüzsüz kimselerin el üstünde tutulduğu zamanı anlatan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
önüne geleni kapar, ardına geleni teper — arsız, huysuz, geçimsiz kimseler için kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
